مقصود از وکالت، سپردن و واگذاری اختیارات به شخص دیگری است تا امور حقوقی مشخص شده را به جای موکل، انجام دهد. ماده 656 قانون مدنی می گوید: «وکالت عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین، طرف دیگر را برای انجام کاری، نایب خود می کند. باید توجه داشت که وکالت نوعی نمایندگی و نیابت در امور حقوقی و اعتباری است، نه در امور مادی.»در دامه با همراه باشید تا در این باره و ابطال وکالت بلاعرض هم بیشتر بدانیم.

قرارداد وکالت چهار ویژگی مهم دارد.

1. عقدی عهدی و اذنی است. پس از انعقاد عقد وکالت، برای وکیل، تعهد برای اجرای مفاد وکالتنامه ایجاد می شود.
2. وکالت، نمایندگی و نیابت در امور حقوقی و اعتباری است نه در امور مادی.
3. وکالت عقد رضایی است.
4. وکالت در زمره عقود جایز است.

عقد وکالت به دو شکل بسته می شود.

• عقد وکالت عادی
• عقد وکالت بلاعزل

وکالت عادی همان وکالت با حق عزل است. به این معنا که وکیل هر زمان که اراده کند می تواند موکل را از وکالت عزل کند و بالعکس. در واقع می توان گفت که وکالت عادی، ناپایدار و قابل فسخ است و این موضوع در برخی وکالتنامه ها می تواند مشکل ایجاد کند. به همین دلیل قانون، وکالت بلاعزل را پیش بینی نمود که عقدی پایدار و غیرقابل فسخ است و برای ابطال وکالت بلاعزل باید شرایط خاصی احراز شود تا وکالت بلاعزل فسخ شود.